Araştırma, Madrid Complutense Üniversitesi’nden Carlos ve Raúl de la Fuente Marcos tarafından Research Notes of the American Astronomical Society dergisinde yayımlandı.

1991’de keşfedilen 1991 VG ile tanımlanan bu özel sınıf, “Arjuna asteroitleri” olarak biliniyor. Dünya’ya çok benzeyen yörüngelere sahip bu gökcisimleri, zaman zaman gezegenimizin etrafında kısa süreli “mini Ay” olarak da yakalanabiliyor. Ancak bunlar kalıcı uydular değil; Dünya’ya kütleçekimsel olarak bağlı olmadan senkronize biçimde hareket ediyorlar.

Kalıcı değil, geçici bir yol arkadaşı

2025 PN7, şu anda Dünya ile rezonans halinde bir yörüngede bulunuyor. Araştırmacılar, bu durumun uzun sürmeyeceğini vurguluyor. Hesaplamalara göre 2025 PN7, yalnızca yaklaşık 128 yıl boyunca Dünya’nın yarı uydusu konumunda kalacak. Daha sonra yörüngesindeki küçük değişimlerle bu rezonansı kaybederek Truva (Trojan) ya da at nalı (horseshoe) yörüngesine geçmesi bekleniyor.

Mini Ay ile farkı

Bilim insanları, yarı uydular ile mini Ayları birbirinden ayırıyor. Yarı uydular, Dünya’ya yakın ama kütleçekimsel olarak bağlı değil. Mini Aylar ise geçici bir süreliğine Dünya tarafından yakalanıyor. Örneğin, 2024 PT5 kısa süreliğine Dünya’nın mini Ay’ı olmuştu.

Gökbilim açısından önemi

2025 PN7, aynı zamanda “Apollo asteroitleri” adı verilen daha geniş grubun da bir üyesi. Ancak Arjuna asteroitleri ile arasındaki kritik fark, Arjuna’ların Dünya’nın yörüngesini kesmemesi.

Mevcut bilgilere göre Dünya’nın etrafında halen birkaç yarı uydu bulunuyor: 164207 Cardea (2004 GU9), 469219 Kamo’oalewa (2016 HO3), 277810 (2006 FV35), 2013 LX28, 2014 OL339 ve 2023 FW13. 2025 PN7 ise bu listeye katılan en yeni gök cismi oldu.

Bilim insanlarına göre, 2025 PN7 kısa ömürlü de olsa Dünya’nın dinamik kozmik çevresini anlamamız için önemli bir gözlem fırsatı sunuyor.

 

(Sciencealert)